Πόσο όμορφη είναι η νύχτα απόψε...

Πόσο κλέφτες γίνονται οι άνθρωποι,

όταν διεκδικούν μερτικό από την ψυχή σου.

Πόσο ψεύτες, όταν σου ζητούν να γυρίσεις πίσω

εκείνα που δεν σου έδωσαν ποτέ.

Πόσο ηλίθιοι, όταν νομίζουν πως δεν έχεις την ικανότητα

να διακρίνεις το σουγιά, που είναι κρυμμένος στην ανθοδέσμη

με τις γλαδιόλες

Α. Παπαδάκη

Ξεφυλλίζοντας την σιωπή

Τι φταις αλήθεια. Κανείς δε σου 'μαθε το δρόμο για το "εμείς". Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο "εγώ". Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτα του "εσείς". Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ". Σ' έπιασε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί". Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναζε "Αυτός! Αυτός!" Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς. Τι φταις!

Α. Παπαδάκη

Είναι όμορφο να ξεκινάς τη μέρα σου...μ' ένα τραγούδι...ένα χαμόγελο...μια καλημέρα!

Τα κύματα....

Τα κύματα σ' οδηγούν εκεί που θέλουν να σε ξεβράσουν.

να σε ξεβράσουν, η ανάλογα με την όρεξή τους, να σε καταπιούν.

Είναι να μη βρεθεί η ψυχή σου, άδειο κοχύλι, πεταμένο στο θυμό τους.

Κάποιοι, όμως, είναι τυχεροί.

Στ' άδειο κοχύλι της ψυχής τους οι γοργόνες κρύβουν το τραγούδι τους.

Κάποιοι...Δε θα τους βρεις σε κάθε σου βήμα.

Α. Παπαδάκη

Θυμάμαι...τις γαζίες και το γλυκό κουταλιού σ' ασημένιο πιατάκι!!!

Ο Περσέας θα σώσει την Ανδρομέδα, θα την στροβιλίσει στην έναστρη αγκαλιά του, ακοίμητος φρουρός του μεγάλου έρωτα, για να μείνει στο Σύμπαν...

Μην πεις ποτέ...

Μην πεις ποτέ, σε μια στιγμή

μπορεί να σου αλλάξει η ζωή

πετάς στα σύννεφα σαν όνειρα

που απρόσμενα σου βγαίνει

αληθινό να κάνεις πάντα αυτό που θες

να ζεις τη κάθε σου στιγμή

και ας μαζεύεις ένα προς ένα

τα κομμάτιατης ζωής

που σκότωσες χωρίς ενοχές

αργοπεθαίνει....

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Pablo Neruda

Αύριο πάλι....

Βουτάω το δάκτυλο στη μπογιά της μέρας

και σ' ένα κομμάτι σκοταδιού

ζωγραφίζω τη μορφή σου.

Δυο δακτυλίθρες θάλασσα

ρίχνω στη θέση των ματιών

Φτιαρίζω το πρόσωπό σου

Με βιολέτες βάφω τα χείλη σου

τη Δύση περνάω στα μαλλιά σου

στο χρώμα

που τα βουνά πιάνουν τ' απόσκια

Λαξεύω τη σιωπή με το τραγούδι μου

Στων στοίχων σου τα μονοπάτια περπατώ

Η αγάπη σου μούλεγες είναι ατελείωτη.

Ξημερώνει

Μαζεύω τα σύνεργα της τέχνης μου

Αύριο πάλι...

Α. Διαμαντής

Τεστ φιλίας....

Ο σκυλος ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου !

Αν θελετε να βεβαιωθειτε, κανετε αυτο το τεστ :

Κλειστε την γυναικα σας και τον σκυλο σας

μαζι στο πορτμπαγαζ του αυτοκινητου σας.

Οταν το ανοιξετε,

ποιος θα σας κανει χαρες ????

Όμορφη η μέρα σήμερα...χαμογελαστή....

Μια χαμογελαστή καλημέρα...

Πριν φορέσεις το κατσούφιασμα,

γίνε απολύτως σίγουρος ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα χαμόγελα...

Jim.Beggs

Έλα..ξεκίνα..πάμε να πούμε καλημέρα τη ζωή!

Θυμάσαι ένα χειμωνιάτικο πρωινό, που ήρθα και σε ξύπνησα χωρίς να με περιμένεις;

Σε πήρα από το χέρι και περπατήσαμε στους δρόμους, μέσα στο κρύο και στη βροχή.

Δεν κάναμε τίποτα σπουδαίο.

Δεν λύσαμε κανένα πρόβλημα του κόσμου.

Κρατιόμαστε χέρι, χέρι, λέγαμε ότι μας ερχόταν στο κεφάλι και γελούσαμε.

Δε σου είπα πόσο είχα ανάγκη εκείνη την ημέρα να σε δω.

Πως δεν άντεχα να κουβαλήσω ως το βράδυ

την ψυχή μου.

Δεν σου είπα πόσο μου είχες λείψει.

Α, Παπαδάκη

ΕΥΧΕΣ....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ....ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.....ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ....